ZAPORA I JEZIORO

Wyjątkową budowlą Podkarpacia jest zapora wodna w Solinie. To gigantyczna budowla hydrotechniczna, która we wnętrzu skrywa kilometry korytarzy na kilku poziomach. To największa zapora w Polsce, a jej wysokość sięga 81,1 m, długość 664,8 m, a szerokość w koronie 8,8 m.

Wnętrze zapory ma 4 poziomy, na których biegną galerie komunikacyjno-kontrolne o łącznej długości 2 073 m. Tama podzielona jest na 43 sekcje, wysokości 82 m i objętości betonu 760 000 m3. Przekrój poprzeczny zapory ma kształt zbliżony do trójkąta.

Elektrownia Wodna Solina, która uruchomiona została w 1968 r. to szczytowo-pompowa elektrownia z czterema turbozespołami typu Francisa o mocy zainstalowanej 200 MW i produkcji rocznej energii elektrycznej 230 GWh.

Na potrzeby realizacji inwestycji w Solinie ma terenie budowy pracowała sprowadzona z Czechosłowacji ogromna betoniarnia, wytwarzająca 24 000 m3 betonu miesięcznie. W celu usprawnienia i przyspieszenia robót betonowych sprowadzono nawet z Wielkiej Brytanii dźwig linowy typu radialnego, którego zasięg działania obejmował 724 metry.

do budowy tamy wykorzystano 2 000 000 ton betonu, których objętość wyniosła 820 000 m3 i 18 329 ton stali
wysokość tamy w Solinie to 81,8m, to najwyższa budowla hydrotechniczna w Polsce
jedna z zatopionych wsi znajduje się 60m pod powierzchnią i jest to maksymalna głębokość jeziora
powierzchnia jeziora to 2100 hektarów
długość linii brzegowej to 150km
czas trwania budowy tamy to 8 lat / 96 miesięcy / 2920 dni / 70 080 godzin / 4 204 800 minut
2000 osób budowało zaporę